In dit artikel worden vijf tekeningen van de Nederlandse schilder Pieter Quast (c. 1606–1647) uit de collectie van het State Hermitage Museum beschreven. De bladen zijn nooit eerder gepubliceerd. Ze zijn uitgevoerd in de voor de kunstenaar kenmerkende techniek: met zwart krijt op perkament. Sommige bladen zijn gesigneerd en gedateerd. Ze stammen uit drie verschillende verzamelingen. Vier van de tekeningen kwamen al in de 18e eeuw in het bezit van het museum en één werd pas in 1972 aangekocht. Het gevarieerde oeuvre van de grotendeelsonbekende kunstenaar is in museale en particuliere collecties vooral vertegenwoordigd door grafisch materiaal, waaronder talrijke tekeningen. De voorkeur van de meester voor tekenen lijkt ook te zijn aangewakkerd door zijn slechte financiële situatie. Over de biografie van Quast is slechts weinig bekend enuit gepubliceerd archiefmateriaal wordt zijn complexe loopbaanduidelijk. Een studie van zijn werken uit de collectie van de Hermitagebevestigtdat hij de maker is en ze geeft aanleiding tot speculatie over de onderwerpen. De thema’s die hij kiest zijn onlosmakelijk verbonden met de picturale traditie. Hij is geïnteresseerd in 16e eeuwse schilders, in het bijzonder Pieter Bruegel de Oude. Maar hij wendt zich ook tot het werk van zijn tijdgenoten als Adriaen Brouwer, Adriaen van Ostade en anderen. Een belangrijke inspiratiebron voor hem waren theatervoorstellingen: zowel bijbelse iconografie als volkse komische schetsen. In dit artikel worden zijn tekeningen zowel qua iconografie als qua formele en stilistische methodologie geanalyseerd. Er wordt een vergelijkende analyse toegepast, de tekeningen worden vergeleken met andere, beroemde werken van de kunstenaar.
Statkevich V. TEKENINGEN VAN PIETER QUAST IN DE COLLECTIE VAN DE HERMITAGE